Temperature(دما)
دما یک کمیت فیزیکی است که از نظر کمی ویژگی گرمی یا سردی را بیان می کند. دما با دماسنج اندازه گیری می شود. انرژی جنبشی اتم های در حال ارتعاش و برخورد را منعکس می کند که یک ماده را تشکیل می دهند.
دماسنج‌ها در مقیاس‌های دمایی مختلفی کالیبره می‌شوند که از لحاظ تاریخی بر نقاط مرجع مختلف و مواد دماسنجی برای تعریف تکیه کرده‌اند. رایج ترین مقیاس ها مقیاس سلسیوس با نماد واحد درجه سانتی گراد (که قبلاً سانتی گراد نامیده می شد)، مقیاس فارنهایت (°F) و مقیاس کلوین (K) هستند که دومی عمدتاً برای اهداف علمی استفاده می شود. کلوین یکی از هفت واحد پایه در سیستم بین المللی واحدها (SI) است.
صفر مطلق، یعنی صفر کلوین یا -۲۷۳٫۱۵ درجه سانتی گراد، پایین ترین نقطه در مقیاس دمای ترمودینامیکی است. از نظر تجربی، همانطور که در قانون سوم ترمودینامیک به رسمیت شناخته شده است، می توان از نزدیک به آن نزدیک شد، اما در واقع به آن نرسید. استخراج انرژی به عنوان گرما از جسم در آن دما غیرممکن خواهد بود.
دما در تمام زمینه های علوم طبیعی از جمله فیزیک، شیمی، علوم زمین، نجوم، پزشکی، زیست شناسی، بوم شناسی، علم مواد، متالورژی، مهندسی مکانیک و جغرافیا و همچنین بیشتر جنبه های زندگی روزمره مهم است.